ورود / ثبت‌نام

در جامعه‌ای که رشد و پیشرفت اصلی‌ترین ارزش آن است، ایده‌ی قطعیت در هویت و عدم نیاز به تغییر، معمولا مورد استقبال قرار نمی‌گیرد. به عبارت دیگر، انسان‌ها به سختی توانایی ابراز جمله‌ی «من به تغییر نیاز ندارم» را دارند.

خواندنی ها

در جامعه‌ای که رشد و پیشرفت اصلی‌ترین ارزش آن است، ایده‌ی قطعیت در هویت و عدم نیاز به تغییر، معمولا مورد استقبال قرار نمی‌گیرد. به عبارت دیگر، انسان‌ها به سختی توانایی ابراز جمله‌ی «من به تغییر نیاز ندارم» را دارند.
فیلم آخرین ملاقات فروید (Freud’s Last Session)، به کارگردانی متیو براون، تازه‌ترین فیلم این کارگردان و محصول سال ۲۰۲۳ است. این فیلم را نیز در کنار فیلم‌هایی چون یک روش خطرناک (A Dangerous Method) ساختهٔ دیوید کروننبرگ و کینزی (Kinsey) ساختهٔ بیل کوندون، می‌توان از جمله تلاش‌های هالیوود برای بازنمایاندن فرایند پیچیدهٔ روانکاوی به مخاطب عامه یا به عبارتی دیگر، استفاده از روانکاوی و چهره‌های شاخص آن، برای جلب مخاطب (؟) به شمار آورد. آخرین ملاقات فروید ملغمه‌ای از واقعیت و خیال و نگاهی به دشواری‌های روان‌شناسی، فلسفه و اگزیستانسیالیسم و رابطهٔ بین آنها و روابط انسانی است. این فیلم کم‌خرج، با وجود کاستی‌هایی که در مقام یک فیلم سینمایی دارد، دریچه‌ای رو به پیچیدگی‌های روان آدمی در مواجهه با دشواری‌های عینی و اضطراب‌های وجودی‌اش می‌گشاید و تناقضات درونی و باورهای ذهنی او را به چالش می‌کشد.

نوشته

آخرین یادداشت ها

در جامعه‌ای که رشد و پیشرفت اصلی‌ترین ارزش آن است، ایده‌ی قطعیت در هویت و عدم نیاز به تغییر، معمولا مورد استقبال قرار نمی‌گیرد. به عبارت دیگر، انسان‌ها به سختی توانایی ابراز جمله‌ی «من به تغییر نیاز ندارم» را دارند.
در چهار دهه گذشته در ایران ساختمان‌ها یکی پس از دیگری تخریب شده و به جای آن‌ها ساختمان‌های جدید ساخته می‌شوند. در جایی که خیابان‌های باریک و کوچه‌هایی با خانه‌های کوچک محله‌ها را ایجاد کرده بود، اتوبان‌ها و شاهراه‌های جدید احداث می‌شود و‌ محله‌ها، خیابان‌ها، کوچه‌ها و خانه‌های پیشین از میان می‌روند. دامنه این تغییرات چنان وسیع و سریع است که حتی در طول عمر یک نفر، چهره شهر چندبار عوض می‌شود؛ چنان‌که محله‌ای که در کودکی در آن بالیده بود، با آنچه اکنون آنجاست به کلی متفاوت است، محله کودکی‌اش دیگر وجود خارجی ندارد و جای آن را محله‌ای جدید گرفته که تازه ساخته شده است.

تمامی مطالب

در جامعه‌ای که رشد و پیشرفت اصلی‌ترین ارزش آن است، ایده‌ی قطعیت در هویت و عدم نیاز به تغییر، معمولا مورد استقبال قرار نمی‌گیرد. به عبارت دیگر، انسان‌ها به سختی توانایی ابراز جمله‌ی «من به تغییر نیاز ندارم» را دارند.
فیلم آخرین ملاقات فروید (Freud’s Last Session)، به کارگردانی متیو براون، تازه‌ترین فیلم این کارگردان و محصول سال ۲۰۲۳ است. این فیلم را نیز در کنار فیلم‌هایی چون یک روش خطرناک (A Dangerous Method) ساختهٔ دیوید کروننبرگ و کینزی (Kinsey) ساختهٔ بیل کوندون، می‌توان از جمله تلاش‌های هالیوود برای بازنمایاندن فرایند پیچیدهٔ روانکاوی به مخاطب عامه یا به عبارتی دیگر، استفاده از روانکاوی و چهره‌های شاخص آن، برای جلب مخاطب (؟) به شمار آورد. آخرین ملاقات فروید ملغمه‌ای از واقعیت و خیال و نگاهی به دشواری‌های روان‌شناسی، فلسفه و اگزیستانسیالیسم و رابطهٔ بین آنها و روابط انسانی است. این فیلم کم‌خرج، با وجود کاستی‌هایی که در مقام یک فیلم سینمایی دارد، دریچه‌ای رو به پیچیدگی‌های روان آدمی در مواجهه با دشواری‌های عینی و اضطراب‌های وجودی‌اش می‌گشاید و تناقضات درونی و باورهای ذهنی او را به چالش می‌کشد.

نوشته