فناوری با روشهای بی‌شماری در زندگی به ما كمک میكند؛ اما می‌تواند ما را با چالشهايی نيز روبرو كند؛ به ويژه برای درمانگران و مشاورانی كه سعی دارند به اصول اخلاقی خاصی پايبند باشند و برای زندگی شخصی و حرفه‌ای خود در فضای مجازی حريم قائل شوند.در ادامه به برخی از دغدغههای متداول میپردازيم كه ممكن است در هر یک از این دو بخش برای دستاندركاران سلامت روان، هنگام استفاده از شبكههای اجتماعی در زمينه اصول اخلاقی اتفاق افتد. با ما در مجله تجربه زندگی همراه باشید.
در دنيایی كه به سرعت به سمت فضای مجازی پيش رفته است، موفقیت در كسبوكار بدون استفاده از يكی از شبكههای اجتماعی تقريباً غيرممكن است. شما ممكن است از شبكههای اجتماعی به منظور بازاريابی در حرفه خود، ارتباط با ساير همكاران، يافتن فرصتهايی برای ادامه تحصيل و يا برقراری ارتباط با كسانی كه نيازمند خدمات شما هستند استفاده كنيد؛ اما در هر صورت ممكن است درباره برخی مسائل اخلاقی كه به دنبال استفاده از اين شبكهها مطرح می‌شوند دغدغههايی نيز داشته باشيد.
اصول اخلاقی درمانگران
استفاده از شبکه‌های مجازی برای درمانگران و فعالان حوزه سلامت روان به دو بخش تقسیم می‌شود؛ اول استفاده شخصی و خصوصی از شبکه‌های مجازی به منظور به اشتراک گذاشتن زندگی شخصیشان با اعضای خانواده و دوستان نزدیک و دوم استفاده از شبکه‌های اجتماعی در جهت ارتباط با مراجعان، انتشار ایده‌ها و افکار به صورت عمومی‌تر و برگزاری جلسات رواندرمانی آنلاین.
حريم قائل شدن در فضای مجازی
شبکه‌های اجتماعی در دنیای امروز یکی از مهمترین و کاربردی‌ترین ابزار برای معرفی شما به مراجعان بیشتر هستند. شما چه رواندرمانی را به صورت حضوری انجام دهید و چه رواندرمانی آنلاين را آغاز کرده باشید، احتمالاً میخواهيد به تمام كانالهای موجود رجوع كنيد تا بيشترين بازديد را داشته باشيد. امروز بيشتر فرصتهای بازاريابی به صورت آنلاين در شبكههای اجتماعی مانند: اینستاگرام، فيسبوک و توييتر در دسترس هستند.
داشتن يک حساب كاربری در فيسبوک بسيار رايج است. بيشتر از 2 ميليارد نفر در دنيا، و 68% از آمريكاييها هر ماه از فيسبوک استفاده می‌كنند. تويیتر ماهانه بيشتر از 300 ميليون كاربر دارد و بسياری از درمانگران از توييتر برای بازاريابی استفاده می‌كنند. البته آمار فوق ترجمه‌ای از یک وبسایت آمریکایی است و بیشتر به آمار استفاده از شبکه‌های اجتماعی در آمریکا اشاره دارد. در ایران به دلیل شرایط اینترنت این آمار کمی متفاوت است و یکی از شبکه‌های اجتماعی رایج که استفاده زیادی در زمینه بازاریابی نیز در آن می‌شود «اینستاگرام» است.
اگر شما از اين شبكهها يا ساير كانالهای موجود استفاده می‌كنيد توصيه می‌شود كه صفحهای حرفه‌ای و كاری ايجاد كرده و اين موضوع را در صفحهتان كاملاً مشخص كنيد؛ سپس با استفاده از ابزارهای حريم خصوصی، صفحه شخصی خود (صفحهای كه در آن دوستان و اعضای خانواده شما هستند) را تا جايی كه می‌توانید خصوصی كنيد. اين كار ممكن است نتواند مانع مراجعانی بشود كه در فضای مجازی به دنبال شما هستند؛ اما می‌تواند اطلاعات قابل دسترس برای آنها را محدود كند. می‌توانيد با ابزار خصوصیسازی هرچه را كه پست می‌كنيد فقط برای دوستان قابل دسترس كنيد يا برای هر پست جديد مجدد تنظيماتی را اعمال كنيد.
استفاده از زبان تخصصی می‌تواند باعث تصویر حرفه‌ای‌تر شما شود.
اگر در ارتباطات شخصی‌تان به تعداد زياد از علامت تعجب يا صورتک خندان و ساير ايموجیها يا کلمات غیر مؤدبانه و ناسزا استفاده می‌كنيد، توصيه می‌شود در حساب كاریتان كلمات مناسب به كار ببريد و از زبان روزمره و معمول اينترنت دوری كنيد. در جلسات درمانی، شما ممكن است بخواهيد در برخورد با مراجع، خودِ واقعيتان باشيد تا آنها را تشويق كنيد که خود واقعيشان را در جلسات درمان نشان دهند. بسياری از درمانگران معتقدند: کلمات ناسزا و يا هر چيز ديگر كه به كلمات روزانه آنها اضافه شود، در جلسات درمانی می‌تواند در دستيابی به اين هدف كمک كند و ارتباط درمانی را گسترش دهد. با وجود اين بهتر است كه اجازه دهيد مراجع فلسفه شما را در جلسه بشناسد و شما بتوانيد توضیحات لازم را به او ارائه دهيد تا اينكه از طريق حساب كاربریتان كه در واقع نوعی معرفی اوليه شما است، متوجه اين موضوع شود.
شأن كاری را در پستهايتان حفظ كنيد.
به اشتراک گذاشتن پست‌های حاوی تصاوير و مطالب سازنده خوب است؛ اما توصيه می‌شود كه تصاوير خصوصی، حتی تصاوير مثبت و شاد (مانند: بچه گربه جديدتان) را در صفحه خصوص‌تان به اشتراک نگذاريد. افرادی كه از صفحه شما بازديد می‌كنند مشكلات متعددی دارند. قبل از گذاشتن پست حتماً در نظر بگيريد كه آيا محتواي آن تأثير منفی روی فردی كه در رنج است دارد يا خير. اگر اين احتمال وجود دارد اين پست را در صفحه كاریتان به اشتراک نگذاريد.
وقتی كه مراجع درخواست دوستی (فالوریکوئست) میفرستد
پس از مدتی از آغاز درمان بالاخره مراجع شما ممكن است درخواست دوستی در شبکه‌های اجتماعی براي شما بفرستد. هيچ اصل اخلاقی به طور خاص مانع پذيرش اين درخواست نيست؛ اما به توصيه دستورالعملهاي انجمن روانشناسی آمريكا و اصول اخلاقی متخصصان سلامت روان بهتر است كه با مراجع خود در شبکه‌های اجتماعی دوست نباشيد.
مردم اغلب در حسابهای كاربريشان در شبكههای اجتماعی اطلاعات زيادی را درباره خودشان افشا می‌كنند. اگر با مراجع خود در شبکه‌های اجتماعی دوست شويد، احتمال دارد تا از اطلاعاتی كه او راجع به زندگی‌اش با شما در ميان نگذاشته آگاه شويد و ممكن است مراجعان وقتی كه درخواست دوستی میفرستادند، از اين موضوع آگاه نبوده باشند. آنها نيز ممكن است از اطلاعاتی درباره شما آگاهی پيدا كنند که شما در چارچوب ارتباط درمانی با آنها در ميان نگذاشتهايد.
دسترسی به چنين سطحی از اطلاعات شخصی، می‌تواند تا حد زيادی ارتباط را برای هر دو طرف تحت تأثير قرار دهد. اگر شما هم در اينترنت به جستجوی اسم مراجعتان بپردازيد، باز اين موضوع حائز اهميت خواهد بود. اگر واقعاً نگران امنيت آنها باشيد، ممكن است اين كار ضروری باشد؛ اما در بيشتر موارد اين كار توصيه نمیشود و شايسته نيست.
ممكن است شما نگران اين باشيد كه نپذيرفتن درخواست دوستي مراجعتان، احساسات او را جريحه‌دار كند يا باعث شود فكر كند كه او برای شما اهميت ندارد. مراجعی كه بسيار آسيبپذير است احتمالاً واكنشي منفیتر نشان خواهد داد. اگر در مورد شبكههاي اجتماعی اصولی را مشخص كنيد و آنها را در جلسه اول با مراجعتان در ميان بگذاريد اين كار می‌تواند مانع دور شدن شما از‌مراجعتان شود؛ به این شکل، احتمالاً مشكل فرستادن درخواست دوستی برطرف خواهد شد. در اصول خود متذكر شويد كه براي محرمانه نگه‌داشتن اسرار و داشتن يک رابطه درمانی مؤثر با مراجع، هیچ گاه درخواست دوستی در شبکه‌های اجتماعی را نمیپذيريد.
برخی از مراجعان ممكن است درک درستی از رابطه درمانی نداشته باشند؛ بنابراين بايد به آنها يادآور شويم كه بسياری از درمانگران با مراجعانشان پيوندی قوی برقرار می‌كنند؛ در حالیکه اين پيوند با ارتباط دوستی شخصی متفاوت است.
بازاريابی و انجام رواندرمانی با حفظ اصول اخلاقی درمانگران
تا اینجا به نکاتی پرداختیم که بهتر است درباره رفتار خود به عنوان یک فرد حقیقی، در صفحات شخصی‌تان در شبکه‌های اجتماعی، توجه کنید؛ اما شبکه‌های اجتماعی و رواندرمانی به طریق دیگری نیز به یکدیگر مربوط می‌شوند و آن زمانی است که شما می‌خواهید از شبکه های اجتماعی و اینترنت به عنوان بستری برای شناساندن خود به عنوان یک درمانگر به دیگران استفاده کنید و یا جلسات درمانی آنلاین خود را در این بستر برگزار کنید.
فعالیت حرفه‌ای با هویت یک درمانگر در شبکه‌های اجتماعی
اصول اخلاقی درمانگران با رفتار شخصی آنها در فضای مجازی باید کاملا متفاوت باشد. درمانگران باید از این موضوع آگاه باشند که فعالیت در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند مرز بین زندگی شخصی و حرفه‌ای فرد را بر هم زند. درمانگران حرفه‌ای تأثیر احتمالی این فعالیتها را بر ارتباطات حرفهایشان در نظر می‌گیرند.
قدم اول این است که هنگام ايجاد صفحه كاری در شبکه‌های اجتماعی، به آن به چشم كارت ويزيت يا تبليغ كاری نگاه كنيد. به عبارت ديگر شما با صفحهای كه در شبكهاجتماعی داريد خود را به مراجعان آينده معرفی می‌كنيد.
براي داشتن یک صفحه کاری به عنوان یک روان‌درمانگر و شروع رواندرمانی آنلاين، به توصيه‌های زير درباره اصول كسب و كار اينترنتی برای درمانگران توجه كنيد.
به ياد داشته باشيد كه نظرات و لايک‌های شما اغلب در معرض ديد عموم هستند
همه از تنظيمات حريم خصوصی استفاده نمیكنند. اگر شما پستی را لايک كنيد يا نظر خود را بنويسيد هر كسی می‌تواند آن را ببيند. بهترين اقدام اينجا احتمالاً اين است كه شما فقط در پست‌های تخصصی كه مستقيماً به خدمات و درمانهای روانی مربوط می‌شوند نظرات خود را بنويسيد يا آنها را لايک كنيد. در اين مورد توصيه می‌شود احتیاط را رعایت فرمایید. حتی اگر هيچ اطلاعاتي از مراجعان افشا نمیكنيد اين موضوع را در نظر بگيريد كه آيا ممكن است كلمات شما باعث شوند ديگران فردی را كه در موقعيت درمان است شناسايی كنند يا خير. اگر كوچکترين احتمالی میدهيد كه اينگونه باشد كامنت و نظر خود را بازبينی كنيد. به طور خلاصه با احتياط پست‌ها را لايك كنيد؛ حتی پست‌های ساير درمانگران را و اين موضوع را در نظر داشته باشيد كه نظرات و لايک‌های شما چه بازتابی بر شما و اقدامات درمانیتان دارد.
با ساير درمانگران با دقت تعامل كنيد
ايجاد يک شبكه اجتماعی متشكل از ساير دستاندركاران حوزه سلامت روان می‌تواند روشی عالی برای استفاده حرفه‌ای از شبكههای اجتماعی باشد، اما بايد آگاهی‌تان را در زمينه اصول اخلاقی بالا ببريد؛ مثلاً اگر درمانگر ديگری اطلاعاتی را از مراجعی به اشتراک میگذارد كه اصل محرمانه بودن را نقض میكند، پاسخ علنی ندهيد. در عوض نگرانی خود را با آن درمانگر از طريق پيام خصوصی در ميان بگذاريد.
از تعامل با پست‌های غيرحرفهای دوری كنيد
اگر درمانگری در صفحه خود مطلبی را به اشتراک گذاشته كه شما فكر می‌كنيد بيشتر خصوصی است تا حرفه‌ای، ناديده گرفتن اين پست احتمالاً بهترين كاريست كه می‌توان انجام داد. همانطور كه در بالا اشاره شد گزينه بهتر اين است كه از طريق پيام خصوصی دليل نامناسب بودن پست از نظر شما را به اطلاع آن درمانگر برسانيد، البته اگر به انجام اين كار تمايل داريد.
از دريافت پيام خودداری كنيد
شما می‌توانيد تنظيمات صفحه خود را به گونهای قرار دهيد تا امكان دريافت پيام را داشته باشيد؛ اما می‌توانيد آن را مسدود هم بكنيد. از آنجا كه تبادل پيام در شبکه‌های اجتماعی معمولا حرفه‌ای وی محرمانه نيست، شما ممكن است بخواهيد كه مراجعان آينده برایتان پيامی نفرستند كه حاوی اطلاعات حساس راجع به سلامت روانشان باشد. در عوض اطلاعات تماس خود را به شكل واضح روی پيج كاريتان قرار دهيد. شماره تلفن و آدرس ايميلتان را قرار دهيد (البته اگر مكاتبه از طريق ايميل را می‌پذيريد.) مراجعان را تشويق كنيد تا از اين راهها با شما در تماس باشند.
وقتی پستی را میگذاريد كه بعداً از گذاشتن آن پشيمان میشويد
رواندرمانگران انسان هستند و همه انسان‌ها اشتباه می‌کنند. از اشتباهات رايج در اينترنت اين است كه شما پستی را بگذاريد و بعداً پشيمان شويد. البته می‌توانيد آن را پاک كنيد؛ اما اغلب افراد بسياری، شايد صدها نفر آن را ديدهاند. شايد شما وارد بحثی با درمانگر ديگری شديد كه در معرض ديد عموم است و برخی از اين تبادل نظرها به سمت افراد غيرمتخصص تغيير مسير می‌دهند. شايد كلماتی كه در يكی از پست‌های تصويری به كار بردهايد يا اظهار نظری كه ضميمه آن كرديد روی كسی تأثير بدی بگذارد يا اين نظر حساسيت لازم را نداشته باشد ممکن است كامنتی كه در يک صفحه گذاشتيد، گرايش سياسی شما را نشان داده و موجب ناراحتی شخصی شده كه در حال انجام درمان با شماست.
مهم نيست كه در كدام موقعيت هستيد بايد قبل از اينكه واكنش هيجانی بدهيد عقبنشينی كنيد. اول از خود بپرسيد كه آيا واقعاً اشتباه كرديد يا ناراحتی آن شخص بیجاست يا قصد آزار شما در اينترنت را دارد؛ مثلاً ابراز نااميدی از اينكه افراد دارای مشكلات روانی در دولت كنونی به سختی میتوانند از پس هزينههای درمانشان برآيند پست مطلوبی نيست كه بخواهيد آن را در معرض ديد عموم قرار دهيد؛ اما لزوماً نادرست و خطرناك هم نيست. همين قدر كه به آرامی پست را پاک كنيد و مشكل ناپديد شود كافيست.
شايد برای پست‌های ديگر به عذرخواهی نياز باشد. پستهايی كه تراجنسيتیها و افراد با جنسيت متفاوت را به رسميت نمیشناسند يا پستهايی كه قربانيان تجاوز را به طور ضمنی نكوهش می‌كنند، نبايد فقط حذف شوند. يک پست جديد بگذاريد تا دنبالكنندگان شما بدانند نمیدانستيد محتوای پست نامناسب بوده است. صادقانه معذرتخواهی كنيد و تصديق كنيد كه اشتباه كرديد.
برگزاری جلسات رواندرمانی آنلاین در شبکه‌های اجتماعی
پیشرفت تکنولوژی و تغییر شرایط زندگی در جوامع مختلف ایجاب می‌کند که روز به روز افراد بیشتری در نقاط مختلف دنیا به برگزاری جلسات رواندرمانی آنلاین روی بیاورند. در کشور ما هم امروز نسبت به گذشته برگزاری جلسات از راه دور و به صورت آنلاین رواج بیشتری یافته است. هر درمانگر متبحری كه به صورت آنلاين كار میكند حداقل به كمترين استانداردها و اقداماتی كه در ادامه اشاره خواهد شد، پايبند است تا كارش در چارچوب اصول اخلاقی قرار بگيرد.
درمانگران از اصول اخلاقی خودشان و شبكههای اجتماعی درک كافی دارند و میتوانند آنها را در رفتار حرفه‌ای خود در کار آنلاین ادغام کنند. شما نیز بهتر است به عنوان یک درمانگر، از این موضوع آگاهی داشته باشید. در ادامه به نکاتی می‌پردازیم که توجه به آنها می‌تواند شما را از چارچوب‌ها و اصول اخلاقی استفاده از شبکه‌های اجتماعی در برگزاری جلسات رواندرمانی آگاه کند.
اصول اخلاقی حاكم و مرتبط با مراقبت بالينی و شبكههای اجتماعی
۱- محرمانه بودن: درمانگران می‌دانند كه اولين وظيفه آنها محرمانه نگه‌داشتن اسرار مراجع خود است و می‌دانند كه اين يعنی آنها همچنین بايد حافظ اطلاعات محرمانه ثبت شده در هر رسانهای باشند. به این موضوع در بخش مربوط به صفحات شخصی و حرفه‌ای درمانگران در شبکه‌های اجتماعی نیز پرداختیم. بهتر است پیش از برگزاری جلسات آنلاین، مراجع خود را از این مساله آگاه کنید و از او بخواهید تا به محرمانه نگه داشتن اطلاعات از سوی خودش نیز دقت داشته باشد چرا که ارتباط درمانی یک ارتباط دو طرفه است.
۲- اظهار نظر: درمانگران از مراجعان كنونی و افراد ديگری كه در برابر اعمال نفوذ ناروا آسيبپذيرند، درخواست نمیكنند تا نظرشان را درباره كار درمانگر در جايی بيان و ثبت كنند. از آنجایی كه مراجعان گذشته ممكن است دوباره به درمان بازگردند، درمانگرانی كه میخواهند جانب احتياط را رعايت كنند تا از مراجعان سوء استفاده نشود، از مراجعان گذشته درخواست ثبت نظر نمیكنند.
۳- رضايت آگاهانه: هنگامي كه درمانگران به صورت حضوری يا مجازی خدمات رواندرمانی و مشاوره ارائه می‌دهند بايد در ابتدای درمان با كلامی قابل درك، رضايت آگاهانه فرد يا افرادی كه اين خدمات را دريافت می‌کنند كسب كنند. اين رضايت شامل اطلاعاتی راجع به نوع درمان، دستمزد، ورود شخص سوم به روند درمان و حدود محرمانه بودن اطلاعات است. بايد به مراجع فرصت كافی داده شود تا درباره خدمات دريافتی امكان پرسش و پاسخ داشته باشد.
۴- به حداقل رساندن ايجاد مزاحمت در حريم خصوصی: درمانگران اطلاعات محرمانه را در حسابهای کاربریشان در شبکه‌های اجتماعی قرار نمیدهند. آنها درباره موارد محرمانه فقط به دلایل حرفه‌ای و علمی صحيح و با کسانی که با کارشان مرتبط هستند، صحبت می‌كنند. (مثلاً گرفتن مشاوره بالینی رسمی درباره مراجع که در محیط خصوصی انجام و ثبت می‌شود و در محیطی که در معرض دید عموم قرار داشته باشد بايگانی نمیشود.) درمانگران در گزارشها و درخواستهای راهنمایی فقط اطلاعاتی را ذکر می‌کنند كه مرتبط به موضوع درخواستشان است. در صورت نیاز به تحقیق و راهنمایی گرفتن باید جزئیات افشاگری اطلاعات را هنگام جلب رضایت آگاهانه به اطلاع مراجع برسانند.
۵- آغاز ارتباط حرفه‌ای: درمانگران می‌دانند که ارتباطات محرمانه در معرض دید عموم اتفاق نمیافتند و سعی دارند که هر نوع ایجاد مزاحمتی در حریم خصوصی را به حداقل برسانند كه شامل تماس افراد در گروه‌های عمومی مانند فيسبوك، توييتر، كامنتهای وبلاگها و غيره می‌شود. آنها تلاش می‌كنند كه اين مكالمات را به انجمنهای خصوصی هدايت كنند و اين كار را بدون جلب توجه به اين واقعيت كه افراد برای خدمات رواندرمانی با آنها تماس می‌گيرند انجام می‌دهند.
۶- ثبت و نگهداری اطلاعات: درمانگران اطلاعات مربوط به كارشان را برای سهولت درمان مراجع، توسط خودشان يا درمانگر ديگر و همچنين برای مواقعی كه بايد پاسخگوی قانون باشند، ثبت و نگهداری می‌كنند.
تعاملات شبكههای اجتماعی ممکن است به محرمانه بودن اطلاعات مربوط به مراجع و جلسات درمان لطمه وارد کند؛ از این رو بهتر است به این نکات نیز توجه داشته باشید.
پست‌ها و فعالیت‌های شخصی که با فعالیت حرفه‌ای درمانگر ادغام شده‌اند:
درمانگران می‌دانند كه مطرح كردن مسائل بالينی در توييتها، به روزرسانی استاتوسها و پست‌های وبلاگشان چه معنايی خواهد داشت و نيز می‌دانند كه ممكن است افراد غيرمتخصص بسياری، اين پيامها را بخوانند. روانشناسان از اين موضوع آگاهند كه حتی اطلاعات تغييرداده شده میتوانند جزئيات كافی برای شناسايی يک مراجع از طرف ديگران را فراهم كند. درمانگران می‌دانند پيامهايی كه در صفحات كاری يا شخصیشان نوشته می‌شوند ممكن است بايگانی شوند و افرادی به اين اطلاعات دسترسی پيدا كنند كه درمانگر اجازه افشای اطلاعات محرمانه به آنها را نداشته است؛ بنابراين درمانگران رفتارشان را بر اين اساس تنظيم می‌كنند. اگر قرار است درباره مراجعی در اينترنت از ديگران مشاورهای بگيريد كه حاوی اطلاعات مراجع است حتی اگر اطلاعات كاملاً از ديد پنهان هستند اين كار بايد در محيطی امن و كدگذاری شده (يا شبيه آن) انجام شود.
سايتهای ثبت نظرات مشتری
درمانگران از اين موضوع آگاه هستند كه نامشان ممكن است روی برخی سايتهايی قرار بگيرد كه نظرات مشتريان را ثبت ميكنند و ممكن است از مراجعانشان خواسته شود تا نظر خود را ثبت كنند. درمانگران از مراجعان نمیخواهند كه نظرشان را ثبت كنند همچنین روانشناسان می‌دانند كه نمی‌توانند به هيچ نظر ثبت شدهای پاسخ دهند و با اين كار مراجع بودن آن فرد را تأييد كنند.
مشورت درمانگر با سوپرویژن
درمانگران با توجه به محدوديتهای دانش خود كار می‌كنند؛ آنها به دنبال كسب دانش و آموزش ديدن و سوپرويژن هستند، همچنن با ساير متخصصان در صورت لزوم مشورت می‌كنند. درمانگران متوجه هستند كه دانش و سهولت شبكههای اجتماعی فرد را از آموزش ديدن و داشتن سوپروايزر در اقدامات درمانی معاف نمیكند و خدمات درمانی آنلاين نيز از اين قاعده مستثنی نيست.
آموزش ديدن، كسب دانش و كار كردن تحت نظارت و راهنمايی (سوپرويژن) در زمينه سلامت روان و فناوری، از مهمترين عوامل برای ارائه يک درمان استاندارد در كل دنيا محسوب می‌شود. درمانگران تشويق می‌شوند تا مهارت و صلاحيت خود را از طريق آموزش تخصصی رسمی به وسيله كار آنلاين، مطالعه كتاب، مطالعه ادبيات، پژوهشِ داوری شده و رسانههای محبوب ابراز كنند. حمايت سوپرويژن بالينی و يا همكاران برای درمانگرانی كه نمی‌توانند در موقعيت خاصی به تنهايی كار كنند الزاميست و برای ساير درمانگران نيز قویا توصيه می‌شود.
صفحه معرفی درمانگر
متخصصان در وبسايت يا صفحاتشان در شبكههای اجتماعی اطلاعات لازم و مرتبط با اقدامات درمانی تخصصيشان را قرار می‌دهند.
وبسايتهایی كه به عموم مردم، مراجعان احتمالی يا مراجعان كنونی و ساير متخصصان اطلاع رسانی می‌كنند بهتر است حاوی اطلاعات زير باشند:
اطلاعاتی راجع به مداخله در بحران: ممكن است برخی افراد در اينترنت به دنبال كمک فوری باشند. متخصصان اطلاعات مربوط به مداخله در بحران را در صفحه خود قرار می‌دهند. متخصصان می‌دانند افرادي كه در شرايط بحراني هستند از نقاط مختلف دنيا از صفحه آنها بازديد می‌كنند. ارائه منابع جهانی، بهترين اقدام ممكن است.
اطلاعات تماس درمانگران: متخصصان اطلاعات تماسشان مانند ايميل، آدرس پستی، شماره تلفن را در صفحه يا سايت قرار می‌دهند. اگرچه توصيه نمیشود كه آدرس پستی درمانگر آدرس محل سكونتش باشد، مراجعان برای مكاتبات رسمی مانند: درخواست خسارت يا احضاريه كه نياز به امضای دريافتكننده نامه دارند بايد يك آدرس پست در اختيار داشته باشند. درمانگران مدت زمان انتظار برای پاسخگويی به ايميل يا پيام صوتی را نيز ذكر می‌كنند. بهترين زمان برای كسب اطلاعات درمانی دو روز كاريی است.
تحصيلات درمانگر و اطلاعات درباره پروانه كسب و/يا گواهینامه: درمانگران فهرستی از مدارک، گواهینامهها و مجوزهای خود را با شمارههای مربوط به آنها تهيه می‌كنند. اگر سازمان ارائه دهنده جواز يا يک متخصص، وبسايتی دارند كه عموم مردم با مراجعه به آن میتوانند صحت اطلاعات درمانگر را رؤيت كنند، بايد لينك مورد نظر آن مدارک كه مستقيماً به وبسايت تأييدكننده متصل می‌شود در اختيار همه قرار بگيرد.
شرایط استفاده، اصول مرتبط با حریم خصوصی و قوانین شبکه‌های اجتماعی: شرايط استفاده همه يا برخی از آنها، كه همان رضايت آگاهانه درمانگر از مراجعان است، به صورت يک صفحه مجزا يا يک سند قابل دانلود در وبسايت درمانگر موجود است. قوانين مربوط به حفظ حريم خصوصی درمانگر نيز به همين طريق قابل دسترس و حاوی اطلاعات زير است:
آيا امكان استفاده از ايميل وجود دارد و اگر بله به چه صورت. اطلاعات كارت اعتباری چه طور استفاده و ذخيره می‌شوند و آيا گزاراش‌های مربوط به مراجعان ثبت می‌شوند يا خير.
درمانگران بايد اطمينان ایجاد کنند كه تابع قانون حفاظت از اطلاعات و ساير قوانين حاكم هستند. اطلاعات كاربردی در زمينه حفظ حريم خصوصی و رازنگهداری كه برای كسب رضايت مراجع الزاميست نيز بايد در وبسايت درج شود. درمانگرانی كه در شبكههای اجتماعی حساب كاربری شغلی دارند درباره استفاده حرفهایشان از اين خدمات در آغاز درمان اطلاعاتی را به مراجع می‌دهند.
اطلاعات كدگذاریشده درباره درمان و نحوه پرداخت دستمزد: درمانگران روشهای كدگذاری شده و امنی را برای برقراری ارتباط درمانی و تبادلات مالی پيشنهاد می‌دهند؛ مانند ايميل يا برنامههای مخصوص گفتگو كه در سايت درمانگر (كلينيک مجازی يا مختص درمانگر) تعبيه شده‌اند. روشهای پرداخت نيز از طريق قسمت اطلاعات مالی يا خود درمانگر توضيح داده می‌شوند.
درمانگران طی فرآيندی رضايت آگاهانه مراجع را جلب می‌كنند.
زمانی كه مراجع به فكر دسترسی به خدمات درمانی میافتد فرآيند كسب رضايت آگاهانه آغاز می‌شود. بنابراين اطلاعات دقيق و واضح در اين‌باره در سايت درمانگر موجود است. در طی فرآيند جلب رضايت آگاهانه مراجع بايد تأييد رسمی خودش را به درمانگر ابلاغ كند. اين تأييد از طريق كانالهای كدگذاری شده دريافت می‌شود. محتوای رضايت آگاهانه در طول دوره درمانی در صورت لزوم و مورد بازبينی قرار می‌گیرد.
موضوعات زير در جلب رضايت آگاهانه باید توضیح داده شوند:
● نوع و روند درمان.
● هزينه درمان.
● ورود نفر سوم به روند درمان و حد و مرز رازنگهداری.
● بيان انتظارات در اين باره كه تعامل درمانگر با مراجع در شبكههای اجتماعی چگونه خواهد بود.
● راهنمايی مراجعان جهت درک مخاطرات قانونی ارتباط آنلاين (ثبت اطلاعات، رازنگه داری و غيره).
● توضيح به مراجعان درباره درک منحصر به فرد بودن ارتباط درمانی.
● همچنين بايد به مراجعان وقت داده شود تا سؤالاتشان را درباره خدمات درمانگر بپرسند و پاسخ دريافت كنند.
سخن پایانی
جستجو در اينترنت و يافتن اينكه چهطور بهترين انتخاب را برای رواندرمانی آنلاين داشته باشيد، برای بسياری افراد دشوار است؛ اما لزوماً نبايد اين طور باشد. در این مطلب به روش‌هایی اشاره داشتیم که با کمک آنها می‌توانید درمانگر مناسب و حرفه‌ای برای رواندرمانی انتخاب کنید. می‌توانید سوالات خود در این‌باره را از ما در بخش دیدگاه بپرسید.
منابع:
5 پاسخ
مطالب گفته شده به ظر اخلاقی و صحیح بودند ولی دارم فکر می کنم درمانگری که دوست دارد بلاگر هم باشد چه کند…
هر شغلی چهارچوب‌هایی داره، که وقتی بهش وارد می‌شیم لازمه اون‌ها رو به عنوان قانون رعایت کنیم.
قطعا من به عنوان یک مراجعه کننده به درمانگر به عنوان آدمی که تا حدی نکته بین هستم این چیزها خیلی مهمه برام که بدونم درمانگرم تو صفحه ی اجتماعیش هم از مطالب مهم روانشناسی استفاده میکنه یا خیر؟آیا تمایزی قائل هست برای ارائه ی محتوا یا خیر.مثلا با عنوان ایجاد صمیمیت پستهایی که مربوط به تفکرات و حرفه اش هست رو کنار هم میگذاره یا خیر؟بنظرم کسی که میتونه ارتباط سالم بین کار و محیط خصوصی برقرارکنه قابل اعتماد تره
در مطلب هم به این موضوع اشاره شد که درمانگر میتونه در صفحات اجتماعی مطالب مفید منتشر کنه.
سلام درمانگر من به زعم خودش بنیانگذار فن تحلیل اوهام در مشهد و ایرانه، صحبت ها و دیالوگ های مراجعانش رو در قالب “داستانک” در صفحه اینستاگرامش منتشر میکنه! با وجود اینکه اسم و فامیل این افراد رو نمیاره اما قضاوت هایی که افراد عادی در صفحه مجازی ایشون در قالب کامنت مینویسن خیلی دردناک و مخربه و ایشون داره اصل رازداری رو به نوعی نقض می کنه. هر هفته ده ها داستان از دیالوگ هاش با مراجعینش رو، مو به مو با درج تحلیل روانکاوی میذاره! داستان بنده رو هم گذاشت من دوست ندارم بقیه بدونن من چیا به دکتر گفتم. نمیخوام بقیه قضاوت کنن. خیلی ممنونم از شما بابت این مقاله خوب. باورتون نمیشه خانم پیشدادیان خیلی از روانشناسا و مردم عادی هم در صفحشون به این اقا تذکر ندادن در صورتی که طبق قوانین و ایین نامه های ایران ایشون کارش غیر قانونی و غیر اخلاقیه!