در نهایت می‌توان گفت، توانایی شوخی کردن، خندیدن و خنداندن انسانی‌‌ترین جنبه‌ یک فرد است و از آنجا که ذات شوخی در مسیری هماهنگ با طبیعت حرکت می‌کند، انسان را به رغم فاصله زیادی که با طبیعت گرفته است، به طبیعت باز می‌گرداند.