زندگینامه‌ی نانسی مک ویلیامز

نوشته

نانسی مک ویلیامز، یکی از روانکاوان و روان‌درمانگران مطرح دنیاست که به دلیل همکاری در تألیف کتاب راهنمای تشخیصی روان‌پویایی در میان آشنایان علم روان، شهرت دارد.

فهرست مطالب

شرح وقایع زندگی

مک ویلیامز، سال ۱۹۴۵ در ایالت پنسیلوانیا متولد شد و تا زمان پیدا کردن علاقه‌اش در رشته‌ی روان‌شناسی، مسیرهای دیگری مثل تحصیل در رشته‌ی علوم سیاسی را طی کرد اما در نهایت در مقطع کارشناسی ارشد، دنیای روان‌شناسی را در آغوش گرفت و توانست مدارک ارشد و دکترای این رشته را اخذ کرده و فعالیت رسمی خود را در سال ۱۹۷۸ در ایالت نیوجرسی آغاز کند.

خلق نگاهی نو به تشخیص گذاری: نگارش کتاب PDM

پیش از نگارش کتاب PDM[1]، تنها کتابچه راهنمای تشخیصی مورد استفاده‌ی روان‌درمانگران در سراسر دنیاDSM[2] بود. DSM که نام اختصاری راهنمای تشخیصی آماری اختلالات روان‌شناختی است، به اختلالات شخصیتی افراد نگاه فردمحورانه ندارد و بدون در نظر گرفتن بافت و زمینه‌ی زندگی هر شخص سعی در برچسب گذاری و طبقه‌بندی افراد در گروه‌های بیماری‌ها و مشکلات مربوط به سلامت روان دارد. PDM با برطرف کردن این نقص‌ها از کتاب DSM فاصله گرفته و با مشخص‌کردن خط مشی روانکاوانه‌ی خود دیدگاهی نو، به فضای ذهنی ارزیابان سلامت در سراسر جهان هدیه می‌دهد. امروزه این کتاب می‌تواند جایگزینی ارزشمند برای قراردادها و برچسب‌های تشخیصی کتاب DSM باشد.

شرح مختصری بر افتخارات

خانم دکتر نانسی مک ویلیامز در دانشکده‌ی روانشناسی کاربردی راتجرز، دانشگاه ایالتی نیوجرسی تدریس می‌کند و در فلمینتون نیوجرسی یک درمانگاه خصوصی دارد. رئیس سابق بخش روانکاوی انجمن روانشناسی آمریکا بوده و عضو هیئت تحریریه‌ی روانشناسی روانکاوی است. علاوه بر اینکه کتاب‌های دکتر مک ویلیامز به 20 زبان زنده‌ی دنیا ترجمه شده، او به طور گسترده در سطح ملی و بین المللی سخنرانی‌های متعددی دارد و مصاحبه‌های بسیاری از ایشان در بستر یوتیوب، قابل مشاهده است.  که اغلب سخنان او در این گفتگوها درمورد کتاب ارزیابی تشخیصی روان‌پویایی است. دریافت جوایز متعدد از انجمن روانشناسی آمریکا، عضویت افتخاری در انجمن روانکاوی آمریکا و تدریس روان‌درمانی و روانکاوی در دانشگاه‌های کالیفرنیا و سان فرانسیسکو از دیگر افتخارات ایشان می­باشد.

مشاهده‌ی سخنرانی دکتر مک‌ویلیامز پیرامون روانکاوی و تشخیص روانکاوانه

 

نگاهی بر معروف ترین آثار

این بانوی روانکاو با تکیه بر تجربیات خود و همچنین آموخته‌های نظری‌، آثار برجسته‌ی متعددی به جای گذاشته که در ادامه نگاه مختصری به تعدادی از آن‌ها خواهیم داشت.

  • تشخیص مبتنی بر رویکرد روانکاوی (درک ساختار شخصیت در فرآیند بالینی ویرایش دوم): این کتاب، راهنمای بالینی مناسبی است که بسیاری از نیازهای اساسی در زمینه‌ی تشخیص را پوشش می­‌دهد. کتاب در دو بخش اصلی تدوین شده است. در بخش نخست مفاهیم اولیه و بخش دوم انواع ساختار منش با ذکر نمونه‌های بالینی و نحوه تشخیص آن‌ها از یکدیگر بیان می­‌شود. تشخیص مبتنی بر رویکرد روانکاوی کتابی بسیار خواندنی و دارای نمونه‌های بالینی گویا است که انواع شخصیت‌ها و راه‌های خاصی برای درک ساختار شخصیت بیمار و دستورالعمل تشخیصی ساده و انعطاف‌پذیر برای آن معرفی می‌کند. از نگاه درمانگران تحلیلی این کتاب یکی از مهم‌ترین چارچوب‌های نظری است که در تشخیص و ارزیابی بیماران مورد استفاده می‌گیرد.[2]
  • نظارت روانکاوانه: این کتاب با ارائه‌ی نمونه‌های بالینی ساده به نظارت فردی و گروهی می‌پردازد. مک‌ ویلیامز مربیان و کارآموزان را راهنمایی می‌کند تا به کمک این کتاب، به تحول و یادگیری حرفه‌ای دست پیدا کنند.
  • راهنمای تشخیصی روانپویایی (PDM-2) (ویرایش دوم).

 

دربارهی کتاب ارزیابی اختلالات شخصیت براساس راهنمای تشخیصی روان‌پویشی(PDM)

طبق دیدگاه بنیادین مک ویلیامز و دیگر مؤلفانِ PDM «تا زمانی که پس‌زمینه‌ی شخصیتی بیمار را درک نکرده‌ باشیم، نمی‌توانیم شناخت درستی از سندروم‌های علامتی او به‌دست آوریم.» در چندین دهه‌ی اخیر، بسیاری از پزشکان، به ویژه درمانگران روان‌پویشی و انسان‌گرا، در برابر تشخیص و طبقه‌بندی مقاومت می‌کنند، این درحالی است که همچنان سیستم‌های طبقه‌بندی تشخیصی در روانپزشکی به‌طور گسترده در سراسر جهان استفاده می‌شود. کتابچه‌های راهنمای در دسترس، یعنی راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روان شناختی (DSM)  و طبقه‌بندی آماری بین‌المللی بیماری‌ها و مشکلات مربوط به سلامت (ICD[3]) فاصله‌ای بسیار زیادی با دیدگاه روانکاوی دارند.

 

در عصر حاضر، روانکاوان مجبور هستند بین «پذیرش» برچسب‌های تشخیصی DSM، «انکار» آن‌ها، یا توسعه‌ی جایگزین‌هایی که با فرمول‌های تشخیصی استنباطی، زمینه‌ای، زیستی-روانی-اجتماعی و با مشخصه‌های رویکردهای روانکاوانه و انسان‌گرایانه سازگارتر باشد، یکی را انتخاب کنند. PDM منعکس‌کننده‌ی تلاشی برای بیان یک تشخیص مبتنی بر روان‌پویشی است که شکاف بین پیچیدگی بالینی و نیاز به اعتبار تجربی و روش‌شناختی را پر می‌کند. با توجه به مشکلاتی که بسیاری از پزشکان با تشخیص قطعی اختلالات روانشناختی دارند، PDM  چارچوب جایگزینی را ارائه کرد که تلاش می‌کند محدوده‌ی کامل عملکرد فرد، عمق و همچنین سطح الگوهای عاطفی- شناختی – اجتماعی را مشخص کند. PDM به صراحت خود را به‌‌عنوان «طبقه‌شناسی افراد» به جای «رده‌بندی بیماری‌ها»، همچنین به ‌عنوان تلاشی برای توصیف «آنچه هست به‌جای آنچه که دارد» توصیف می‌کند.

بخش های عمده‌ی کتاب PDM

راهنمای تشخیصی روان‌پویشی، علاوه بر آن‌که مکمل ارزشمندی برای راهنماهای تشخیصی دیگر مثل DSM-5 است، ابزاری قدرتمند برای درک سازمان شخصیتی بیمار و مفهوم‌سازی موردی نیز به‌حساب می‌آید. درحالی که DSM همواره برای تشخیص – نه صورت‌بندی موردی- مناسب تر بوده، آن هم تشخیص‌های روان‌پزشکی که ربط چندانی به فرایند روان‌درمانی ندارند. چون روان‌درمانی با ویژگی‌های روانی و ویژگی‌های منش فرد سروکار دارد، نه صرفاً با یک برچسب تشخیصی.
راهنمای PDM از چهار بخش عمده تشکیل شده است:

  1. طبقه‌بندی اختلالات سلامت روان بزرگسالان
  2. طبقه‌بندی اختلالات سلامت روان کودکان و نوجوانان
  3. اختلالات دوران نوزادی و ابتدای کودکی
  4. نوشتارها و مقاله‌هایی در باب بنیادهای مفهومی و پژوهشی نظام طبقه‌بندی مبتنی بر نظریه‌ی روان‌پویشی. [4]

 

درباره‌ی کتاب سوپرویژن (نظارت) روانکاوانه

عمل بالینی واقعاً چگونه است؟ نانسی مک ویلیامز در کتاب سوپرویژن روان‌کاوانه‌[4] در صدد پاسخ‌دادن به این سؤال است. تا همین اواخر سوپرویژن بالینی از طریق آزمون و خطا، درونی سازی با سوپروایزر، همچنین بازخوردی که درمانجویان از بهبودی خود می دادند، آموخته می‌شد.
مک ویلیامز در مقدمه‌ی این کتاب سوپرویژن و مشاوره را به‌عنوان راه‌های اصلی انتقال دانش روانکاوانه می‌داند. او معتقد است نظارت بالینی به دانشجویان روانشناسی کمک می‌کند تا دانش نظری که در دانشگاه آموخته‌اند را با میراث تجربی بالینگران ادغام کنند و به کار گیرند.
در سال‌های اخیر انجمن روانشناسی آمریکا با هدف آماده‌سازی درمانگران برای نقش های نظارتی، دوره‌های مجزای سوپرویژن بالینی را به برنامه‌ی درسی تحصیلات تکمیلی اضافه کرده، تا دانشجویان بتوانند با کمترین آزمون و خطا در مسیر تراپیست‌شدن قدم بردارند.

 

 

عمومیت کتاب سوپرویژن روانکاوانه برای سایر رویکردها (کتابی قابل اجرا برای تمامی رویکردهای درمانی)

سوپرویژن روانکاوانه، روشی آموزشی است که درآن یک روانکاو ارشد آگاه و با تجربه با روانکاو جوان و کم تجربه رابطه‌ای درمانی-آموزشی برقرار می‌کند. این رابطه برای تقویت عملکرد درمانگر کم تجربه ایجاد شده که شامل نظارت و کنترل کیفیت عملکرد اوست. با وجود اینکه عنوان این کتاب بر روانکاوانه بودنِ سوپرویژن اشاره دارد، اما نویسنده در مقدمه‌ی کتاب امیدوار است به جز تحلیل‌گران، سوپروایزرهای سایر رویکردها نیز این کتاب را مطالعه کرده و آن را برای کار خود قابل اجرا بدانند. در نگاه مک ویلیامز کیفیت هر نظارت مستقل از جهت‌گیری نظری شخص سوپروایزر است.
بخش اول کتاب، مروری بر نظارت روانکاوی است. در این فصل نویسنده به حوزه‌ی بلوغ بالینی درمانگران می‌پردازد. همچنین روش‌هایی برای سوپروایزها ارائه می‌دهد که رشد شخصی و حرفه‌ای همکاران کم‌ ‌تجربه خود را تسهیل کنند.

بخش دوم کتاب، به تاریخچه‌ی سوپرویژن روانکاوانه شامل ایده‌های اولیه‌ی فروید، رویکرد‌های معاصرِ پسا فرویدی و اتحاد نظارتی می‌پردازد.

بخش سوم کتاب، 10 علامت کلیدی برای ارزیابی پیشرفت درمان به سمت سلامت، به طور مفصل شرح داده شده‌اند. 

بخش چهارم کتاب، به اهمیت دریافت مشاوره و تحلیل فردی درمانگر می‌پردازد. نانسی مک ویلیامز در ابتدای این فصل می‌گوید: «اکثر درمانگران روان‌پویشی معتقدند مشاوره‌ی فردی برای آنها مؤثرتر از مطالعات درسی و تئوری بوده و تجربیات اولیه در اتاق درمان و سوپرویژن در ذهن درمانگران، زنده باقی مانده و بعد‌ها در رابطه‌ی نظارتی هم تأثیر می‌گذارند. بنابراین، اکثر افراد تحت سوپرویژن فرصت‌هایی را برای افزایش دانش و توسعه مهارت‌های بالینی خود به‌دست می‌آورند.

بخش پنجم کتاب، شیوه‌ی سوپرویژن مورد علاقه‌ی مک ویلیامز، نظارت و مشاوره گروهی است،که همچنین ارزشمندترین آموزش بالینی که تا به حال دریافت کرده هم به‌حساب می‌آید. این شیوه، کم هزینه تر از نظارت فردی و همچنین دارای مزایای بیشتری در دوستی، شبکه‌سازی، به اشتراک گذاری اطلاعات در مورد مسائل حرفه‌ای و یادگیری دارد وپناهگاه نادری برای درمانگران است، که می‌توانند بخندند، تجارب را مقایسه کنند و تسلی یابند.

بخش ششم کتاب، رعایت چارچوب های درمان و اخلاق حرفه‌ای مورد تأکید قرار گرفته است. از آنجایی که بیماران عمیق‌ترین شرم‌ها، تاریک‌ترین رازها و بدترین آسیب‌پذیری‌هایشان را با درمانگر خود در میان می‌گذارند، از اعتمادشان نباید سوء استفاده شود و این نیازمند علم به تعهدات اخلاقی همچنین رعایت بایدها و نبایدهای اتاق درمان و رابطه‌ی درمانی است.

 

 

بخش هفتم کتاب، با عنوان نظارت در مؤسسات روانکاوی، به مشکلات آموزشی در مؤسسات روانکاوی و مسائلی که جامعه‌ی روانکاوی را تهدید می‌کند پرداخته که موارد زیر را دربرمی‌گیرد.

  • فشارهای آشکار و پنهان نهادی مؤثر بر سوپرویژن
  • پویایی گروه مربوط به سوپرویژن در موسسات روانکاوی
  • نقل و انتقالات در سوپرویژن و انتقالات متقابل
  • مسائل مرزی به طور کلی و مسائل مربوط به محرمانگی به طور خاص
  • تأثیرات سوپرویژن معیارهای ارزیابی نامشخص
  • نیاز به تحقیق و آموزش در مورد سوپرویژن موسسه

بخش هشتم کتاب، درباره‌ی تفاوت‌های فردی و خاص است. همانطور که می‌دانیم جنسیت، گرایش جنسی، نژاد، طبقه فرهنگی، مذهب و غیره در هر فردی با فرد دیگر متفاوت است. تفاوت‌های فردی در حوزه‌ی سوپرویژن موضوعی قابل پردازش تبدیل شده، زیرا رابطه‌ی دو نفره‌ی هر سوپروایزر و دریافت کننده‌‌ی سوپرویژن با دو نفر دیگر در رابطه‌ی نظارتی مشابه، منحصربه فرد است. اما اشتراکاتی در بعضی گرایش‌های روانشناختی وجود دارد که میتواند در هر یک از طرفین (سوپروایزر و دریافت کننده سوپرویژن) یافت شود. در این فصل نانسی مک ویلیامز به این گرایش‌ها و روش‌هایی برای مواجهه با آنها می‌پردازد. (گرایش‌های افسرده وار و مازوخیستی، پارانوییدی، اسکیزوئیدی، هیستریکال، وسواسی، PTSD، نارسیستیک و سایکوپاتیک)

بخش نهم کتاب برای خوانندگانی است که در حال حاضر تحت سوپرویژن هستند. مک ویلیامز به این سؤال پاسخ می‌دهد که درمانگران چطور بیشترین بهره را از آموزش‌های خود ببرند. به طور خلاصه اهداف سوپرویژن این است که در نهایت درمانگر بتواند صدای یک سوپروایزر درونی را در خود پرورش دهد. همچنین بیاموزد که چه زمان و چگونه به دنبال مشورت گرفتن باشد و چطور با موقعیت‌های دشوار و آسیب زا روبه‌رو شود. [5]

سخن پایانی

در این مطلب به اختصار با زندگی علمی و تألیفات نانسی مک ویلیامز آشنا شدیم. با نگاهی بر آثار او می‌توان دریافت که او رویکرد خود در تألیف کتب و درمانگری را بر مبنای نظریات عمیق روانکاوی بنا کرده‌است. برای آشنایی بیشتر با علم روانکاوی و تمایز آن با سایر متدهای روان‌درمانی، پیشنهاد می‌شود این مقاله را مطالعه کنید.

منابع

 McWilliams, Nancy. “Nancy McWilliams, PhD, ABPP | Psychologist-Psychoanalyst-Author”. nancymcwilliams.com. Archived from the original on 24 April 2023. Retrieved 25 April 2023

 Diamond, Diana (2012). “Review of Psychoanalytic diagnosis: Understanding personality structure in the clinical process, second edition”. Psychoanalytic Psychology. 29 (4): 494–504. doi:10.1037/a0030405ISSN 1939-1331

 Lingiardi, Vittorio; McWilliams, Nancy, eds. (2006). Psychodynamic Diagnostic Manual (PDM) (1st ed.). Guilford PressISBN 9780976775829

 McWilliams, N. (2021). Psychoanalytic Supervision. United States: Guilford Publications

 شریفی، محمدامین. (1397) . ارزیابی اختلالات شخصیت بر اساس راهنمای تشخیصی روان پویشی.

 

[1] Psychodynamic Diagnostic Manual
[2] Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders

[3] International Classification of Diseases

[4]Psychoanalytic supervision

نوشته

نرجس ضیائی

اشتراک گذاری

مطالب مشابه

این مقاله تأملی در باب ظرفیت و مشکلات برقراری و حفظ روابط عاشقانه و پرشور است و بر اساس نتایج سال‌ها کار تحلیلی با مراجعان مختلف نوشته شده است.

نوشته

این جستار با استفاده از پارادایمی روانکاوانه سعی بر روشن‌کردن رفتارها و تعاملات راس و ریچل در سریال «دوستان» و همچنین نحوه‌ی علاقه‌مند شدن آنها به یکدیگر را دارد.
از نظر زیگموند فروید، عشق صرفاً پیوند رمانتیک دو روح نیست، بلکه نمایشی پیچیده از نیروهای روانی است که ریشه در عمیق‌ترین خواسته‌ها و ترس‌های ما دارند.

نوشته

نظرات

مشتاق خوندن نظرات شماییم

برای درج نظر