Substance روایتی تلخ از تلاش برای فرار از پیری و اسیر شدن در دام استانداردهای غیرواقعی زیبایی است. در این جستار با نگاهی روانکاوانه، به لایه‌های پنهان این روایت و ارتباط آن با نظریه‌های روان‌شناختی پرداخته‌ایم.

در این مقاله، با تمرکز بر مفاهیمی مانند عقده ادیپ، همانند سازی و تمایز بین گفتار (speech) و زبان (language)، سعی می‌کنیم به درک عمیق‌تری از ساختار روانی بابی و ناتوانی او در تعامل با دنیای بیرونی برسیم.