در این مطلب از مجله تجربه زندگی، به معرفی کتاب وقتی نیچه گریست و بررسی جنبه‌های مختلف آن، همچنین معرفی اروین یالوم، نویسنده‌ی این کتاب می‌پردازیم. با ما همراه باشید.
کتاب وقتی نیچه گریست
قصه از اینجا شروع شد؛ پایان قرن نوزدهم. نامه ای از لو سالومه به دکتر بروئر رسید:« آینده ی فلسفه ی آلمان در خطر است. لازم است شما را برای امری بسیار ضروری ملاقات کنم. وعده ی ما ساعت 9 صبح فردا در کافه سورنتو.»
لو سالومه دختر جوانی که به دنبال دکتر بروئر (همکار زیگموند فروید) است تا به کمک این پزشک معروف وینی بتواند نیچه را که از سردرد شدیدی رنج می برد، به درمان جذب کند؛ بدون آنکه نیچه از جریان بویی ببرد.
لو سالومه خود را به نوعی مسئول بیماری نیچه می داند و تمام آنچه بین او، نیچه و پل اتفاق افتاده بود را برای دکتر بروئر بیان می کند. او اذعان دارد که جسم و ذهن نیچه بیمار است و بیش از هر چیزی از ناامیدی رنج می کشد. به نظر لو سالومه این ناامیدی آنقدر عمیق است که ممکن است در آینده دست به خودکشی بزند. نکته جالب توجه این است که او برای درمان ناامیدی اش از هیچ کسی تقاضای کمک نمی کند.
دکتر بروئر به لو سالومه می گوید دارویی برای درمان ناامیدی نیست.
سالومه جوان چنان او را مجذوب خود و سخنانش می‌کند که نهایتا بروئر درمان نیچه را می‌پذیرد. او با فروید که دوستی عمیقی بین آنهاست ، در مورد بیماری نیچه گفتگوهای بسیاری می‌کند و فروید در جریان درمان گره‌های بسیاری را می‌گشاید.
آیا کتاب وقتی نیچه گریست در خصوص زندگی نیچه است؟
هر چند این داستان حول محور نیچه می‌چرخد، اما با جزئیات به زندگی واقعی او نمی‌پردازد. این رمان آمیزه‌ای از واقعیت و خیال است. شخصیت‌های نام برده شده در رمان، افراد برجسته تاریخ اروپا هستند اما قرار گرفتن آن‌ها کنار هم در یک زمان، خلاقیت نویسنده است.
خلاصه‌ای از زندگی نیچه
نیچه در سن 24 سالگی در سمت استادی دانشگاه بازل قرار گرفت. او جوان ترین فرد در نوع خود در تاریخ این دانشگاه به شمار می‌رود. در سال 1879 به خاطر بیماری هایی که در تمام طول عمرش با او همراه بود، از سمت خود در دانشگاه بازل کناره گیری کرد و دهه‌ی بعد عمر خود را به تکمیل نوشته‌ها و آثارش اختصاص داد.
در سال 1889 و در 44 سالگی، قوای ذهنی اش را به طور کامل از دست داد و دچار فروپاشی ذهنی شد. و سال‌های باقی عمرش را تحت مراقبت مادرش و پس از آن خواهرش الیزابت گذراند و در سال 1900 در گذشت.
تحلیل و معرفی کتاب وقتی نیچه گریست
کتاب «وقتی نیچه گریست» یک رمان با مضمون روانشناختی است که از زبان شخصیت اول داستان یعنی دکتر بروئر پزشک معروف وینی، که درمان فیلسوف آلمانی به نام نیچه را به عهده می‌گیرد، بیان می شود. او در اولین دیدارش با نیچه بسیار هوشمندانه برخورد می کند تا بتواند توجه او را برای درمان جلب نماید. بروئر سوالاتی در خصوص روابط نیچه می‌پرسد و در ادامه به او می گوید که این‌ها سوالات معمول پزشکی نیست اما من به تمامیت موجود زنده باور دارم و معتقدم احساس سلامت جسمانی، از سلامت روانی و اجتماعی قابل تفکیک نیست.
این داستان علاوه بر مشکلات شخصی بروئر، به چالش های روند درمان او با نیچه نیز می‌پردازد.
بروئر برای تسهیل روند درمان و تشویق نیچه به صحبت کردن در مورد افکار و احساساتش تصمیم می‌گیرد درمان آنا اُ (گفتگو درمانی) را که به تازگی تجربه کرده است، برای او شرح دهد. بدین ترتیب بین بروئر آرام و دلسوز و نیچه حساس و خوددار گفتگوی تندی ایجاد می‌شود. هر چه آن دو به هم نزدیک تر می‌شوند، بروئر در می‌یابد زمانی می‌تواند نیچه را معالجه کند که نیچه اجازه‌ی این کار را به او بدهد.
آنچه یالوم در این کتاب بیان کرده، آمیزه‌ای از واقعیت و خیال است؛ داستانی خیالی از رویارویی شخصیت‌های برجسته‌ی تاریخ اروپا، فردریش نیچه، یوزف بروئر و زیگموند فروید، که روایت داستان را جذاب تر می‌کند.
اروین د. یالوم در این رمان علاوه بر تکنیک‌های درمانی بسیاری مانند تداعی آزاد و تاویل رویا که برای درمان وسواس فکری رایج مناسب است، به معرفی درمان اگزیستانسیال و رابطه‌ی عمیق بین درمانگر و بیمار که بسیار اهمیت دارد نیز می پردازد.
این کتاب نوعی تقابل بین فلسفه و روانکاوی است و چگونگی شکل گیری ایده‌ی درمان روانکاوی را در ذهن فروید جوان به تصویر می‌کشد.
اروین یالوم نویسنده‌ی کتاب وقتی نیچه گریست
اروین د. یالوم نویسنده‌ی کتاب وقتی نیچه گریست، در سال 1931 در واشنگتن دی.سی (ایالت متحده آمریکا) به دنیا آمد. او عاشق کتاب خواندن بود و بیشتر وقت خود را در خانه با خواندن کتاب می‌گذراند. وی می‌گوید: «در انتخاب کتاب‌ها هیچ راهنمایی نداشتم، زیرا والدینم حتی از تحصیلات عمومی هم بی‌بهره بوده‌اند.»
یالوم روانپزشک ،روان‌درمانگر ، گروه‌درمانگر اگزیستانسیال (هستی گرا) ، استاد بازنشسته دانشگاه استنفورد ، از برجسته‌ترین رمان نویسان حوزه‌ی روانشناختی است که آثار بسیار ارزشمندی از جمله دژخیم عشق، دروغ‌گویی روی مبل، درمان شوپنهاور و مامان و معنای زندگی به قلم او به رشته تحریر در آمده‌اند. او معتقد است از باروخ اسپینوزا، آرتور شوپنهاور و اتو رانک در نوشته‌هایش تاثیر گرفته‌است.
نظراتی درباره‌ی کتاب وقتی نیچه گریست
بوستن گلوب می نویسد: این کتاب، تحقیقی موشکافانه و رمانی هوشمندانه و سرشار از تخیل است.
تئودور روزاک، نویسنده کتاب کورسو می‌نویسد: وقتی نیچه گریست پس از دژخیم عشق (جلاد عشق) گامی رو به جلو برای اروین یالوم محسوب می‌شود. او افکار ژرف انسانی را در لفافه داستانی بی‌نظیر بیان می‌کند. بیش از این چه می‌توان خواست؟
ترجمه‌ی کتاب وقتی نیچه گریست
کتاب وقتی نیچه گریست در ایران به سه عنوان ترجمه و منتشر شده است. مترجمان و نشرها عبارتند از:
وقتی نیچه گریست : ترجمه سپیده حبیب – نشر قطره
و نیچه گریه کرد : ترجمه مهشید میرمعزی – نشر نی
هنگامی که نیچه گریست : ترجمه کیومرث پارسای – نشر جامی
کاب وقتی نیچه گریست برای چه کسانی مناسب است؟
این کتاب برای افرادی که اهل ادبیات، فلسفه، هستی گرایی و انسان شناسی، بالاخص روانشناسی هستند ، می‌تواند بسیار جذاب و آموزنده باشد.
اگر دانشجوی روانشناسی یا درمانگر هستید، با هر نوع رویکردی این کتاب می‌تواند برای ارتباط بهتر با بیمار به شما کمک کند، با خواندن این کتاب با تصویر سازی بسیار قوی، در هر لحظه از زمان کافی است چشمانتان را ببندید، آن وقت به راحتی می‌توانید خود را جای درمانگر و یا بیمار تجسم کنید.
علاقمندان به نویسندگی و حوزه ادبی، از این رمان فاخر می‌توانند الهام بگیرند. این رمان علی رغم صحنه های دلخراشی که از ناامیدی نیچه به تصویر کشیده است، می‌تواند با چالش‌هایی که بین شخصیت‌های داستان وجود دارد، ایجاد جذابیت کند.
