ویلفرد بیون (1897-1979) در موترا، شهری در شمال غربی هند به دنیا آمد و در یک مدرسه شبانه‌روزی در انگلستان تحصیل کرد؛ جایی که به خاطر دلتنگی و دوری از پدر و مادر و دایه‌اش و هندوستانی که دوست داشت، ناراضی بود.
او در طول جنگ جهانی اول در فرانسه در هنگ تانک جنگید و نشان خدمات برجسته و همچنین نشان لژیون دونور را از دولت فرانسه دریافت کرد.
پس از جنگ، بیون تاریخ را در کالج کوئینز آکسفورد خواند و بعداً به تحصیل پزشکی در دانشگاه کالج لندن پرداخت. پس از کسب صلاحیت پزشکی، هفت سال در کلینیک تاویستوک لندن در زمینه روان‌درمانی روانکاوانه آموزش دید. در آنجا ساموئل بکت را برای مصاحبه‌های درمانی دید. در سال 1938 او اولین تحلیل آموزشی خود را با جان ریکمن آغاز کرد. با شروع جنگ جهانی دوم که طی آن بیون با سربازان آسیب‌دیده در بیمارستان‌های نظامی کار می‌کرد، به این امر پایان داد.
در حدود سال 1946 با ملانی کلاین وارد تحلیل آموزشی شد و در سال 1950 به عضویت کامل انجمن روانکاوی بریتانیا درآمد. بیون دو بار ازدواج کرد و سه فرزند داشت. دخترش پارتنوپ در ایتالیا به یک تحلیلگر با استعداد تبدیل شد. در سال 1968، در سن 71 سالگی به کالیفرنیا نقل مکان کرد و اندکی قبل از مرگش در سال 1979 به انگلستان بازگشت.
کار ویلفرد بیون و توسعه مفاهیم کلاینی
او در حین تحصیل در دانشگاه UCL، با ویلفرد تروتر، پزشک دیگری که علاقه‌مند به عملکرد ذهن بود آشنا شد. کتاب غرایز توده در صلح و جنگ نوشته‌ی تروتر، تأثیر مهمی بر علاقه بیون به ذهنیت گروهی داشت.
کار بیون با سربازان آسیب‌دیده در طول جنگ جهانی دوم و نقش او در کار با هیئت‌های انتخاب افسر، به شکل‌گیری اساس ایده‌های او کمک کرد که بعداً در مقالات منتشر شده به عنوان تجربیات در گروه‌ها بیان شد.
بیون بیشتر به دلیل کار روانکاوی با بیماران در حالات روان‌پریشی، با ایجاد و بسط مفاهیم کلاین در مورد همانندسازی فرافکنانه و دو موقعیت پارانوئید-اسکیزوئید و افسردگی در تعادل پویا، و با معرفی مفهوم ظرف-مظروف و با بسط یک نظریه درباره تفکر با تجربه عاطفی در هسته آن شناخته شده است. شناخته‌شده‌ترین اثر او، علاوه بر تجارب در گروه‌ها و مقالات دیگر، چهار کتاب در دهه شصت شامل یادگیری از تجربه، عناصر روانکاوی، تحولات و توجه و تفسیر است.
بیون معتقد بود که توسعه ایده‌های او در مورد دنیای درونی فرد، به ویژه در رابطه با تفکر و فانتزی ناخودآگاه بدوی، ایده‌های قبلی او را در مورد ذهنیت گروهی ترکیب و دگرگون کرد. با این حال، او از سوی ملانی کلاین برای ایده‌های اخیرش و همچنین برای توضیح او در مورد انتقال متقابل بر اساس نسخه‌ای توسعه‌یافته از مفهوم همانندسازی فرافکنانه کلاین حمایت نشد.
بیون امروز
تعداد فزاینده‌ای از تحلیلگران به بررسی ارتباط بالینی ایده‌های بعدی بیون علاقه نشان می‌دهند. برخی از آن‌ها عمدتاً در زمان او در لس‌آنجلس توسعه یافته‌اند. خاطرات آینده اثری کنایه‌آمیز است که بسیاری از ایده‌های نظری بیون را در قالب یک رمان بازنویسی می‌کند، چیزی که او همیشه درصدد انجام آن بود. مفهوم “O” هنوز هم به عنوان یک چالش برای تحلیلگران معاصر باقی مانده است، اما به همه ما یادآوری می‌کند که پدیده‌هایی که مطالعه می‌کنیم به سختی قابل فهم هستند و به نوعی پشت آن ظاهر سطحی که سیستم‌های حسی و ادراکی ما را تحت تاثیر قرار می‌دهند و چیزهایی که به طور معمول با آن‌ها سروکار داریم، دگرگونی از شکل واقعی آن‌هاست. کار بیون همچنان از نظر بالینی برای نسل‌های جدید تحلیلگران و محققان در زمینه‌های گوناگون و در بسیاری از نقاط مختلف جهان تازگی دارد.
به رغم سبک نویسندگی و تفکر بی‌نظیر بیون، بهتر است آثار او را نه در انزوا، بلکه همراه آثار با هربرت روزنفلد و هانا سگال نگریست.
